Ratowanie Vanji

*była to magiczna okowa, na nic sie zdała siła diabelskiego miecza, usłyszał rechot zza pleców. To strażnik stał za Tamlinem, przewyższając go o polowe, i śmiał się obleśnie.*
człecze z piekielnym znamieniem, chcesz uwolnić te oto kobietę ? *zarechotał raz jeszcze* Nie uda Ci się *rozłożył szpony w geście bezradności* lepiej opuść to miejsce zanim sie rozgniewam, a Ty *szturchnął Tamlina* miałeś raport zdawać a nie więźnia doglądać *syknął*

*Zabójca stanął przed córką i demonem* To Ty lepiej odejdź, pókiś jeszcze żywy...! *Warknął. Jego oczy zapłonęły, tak jak znamiona. Wiedział że magia konwencjonalna wiele nie da, więc zamierzał zabawić sie z demonem inaczej.Płomienie na ostrzach mieczy człowieka zniknęły. Zastąpił je błekitno, czerwoną poświatą. Boska moc otaczała ostrza zabójcy*

Gość

Twoja siła nic tu nie da, o ile jakaś masz... *mruknął do mężczyzny, przyglądając się strażnikowi, lecz nie skomentował jego słów. Dobrze wiedział iż na nic tutaj zda się ich siła. Obrócił się do dziewczyny, dłonią delikatnie Jej policzek pogładził. Znów te dziwne uczucie poczęło władać jego ciałem* Czego chcesz... *spytał spokojnym jeszcze głosem, swe słowa do strażnika kierując* Czego chcesz, za kobietę...

*demon zarechotał znów* ona ma wiadomości, została tu ściągnięta siłą za wiele trudu sobie zadaliśmy żeby ja oddać. Jest tu zamknięta dopóki zechcemy, bo tych łańcuchów nic nie jest w stanie zerwać, dobrze o tym wiesz demonie. Bo jak sam wiesz żaden z nas nie jest zdolny do uczuć. Wynoście się *strażnik wzniósł wielki miecz w górę*

*Zabójca przyjął niską pozycje, gotów uskoczyć lub blokować atak strażnika. Nie bał się o siebie, a o córke* Myśl... *Warknął do demona* To twoja wina... *Warknął. Zamierzał odciągnąć strażnika od córki i marnego demona*

*Vanja uniosła głowę* Tamlin? Tata? *spojrzała dalej nie wierząc w to co widzi*

Gość

*Teraz zrozumiał o co chodzi w tym wszystkim, w tym czego próbowała go nauczyć, w tym przed czym tak bardzo uciekał* Nie... *odparł spokojnie, a na jego twarzy, pierwszy raz delikatny uśmiech się ukazał, dłonią delikatnie włosy z Jej twarzy odgarnął by w oczy Jej spojrzeć* Nie żaden z nas... *rzekł po chwili kolejne słowa* miałeś na myśli jeden z was, ja nie należę już do was... *czuł jak serce mocniej mu zabiło, tak posiadał coś takiego jak serce* Już nie jestem demonem, ja mam uczucia w przeciwieństwie do was, wiem co znaczy kochać... *szeptał coraz to cieplejszym głosem, w oczy dziewczyny się wpatrując nieustannie* Bo kocham ta kobietę, i nie odejdę stąd puki Jej nie odzyskam... *powiedział stanowczym, pewnym głosem, a na zakończenie delikatnie i czule złączył swe usta z Jej w pocałunku*

*Strażnik zawył i rzucił się do przodu by zaatakować, bo poczuł ze więzy więźnia puszczają. Vanja była wolna. Natarł z wielką siłą w stronę Kugby by przedostać się w stronę demona i więźnia*

*Zabójca nie zamierzał go przepuścić. Zaszarżował na kolosa z wrzaskiem. następny na jego liście był Tamlin. Poświata w okól jego mieczy przybierała na sile. Bóg walki był z nim. nawet w piekle*

*Strażnik nie przygotowany do walki, bo zawsze mu ustępowano został dotkliwie zraniony i teraz wykrzyknął z wielkim gniewem* jak śmiesz !* i zamachnął sie mieczem na Kugbę*

*Vanja nie wiedziałą co sie dzieje oszołomiona patrzyła na wolne ręce i na Tamlina* Ty Ty naprawdę to czujesz *rozpromieniła się*

Gość

*Nic nie odpowiedział jedynie ciepły uśmiech jej posłał, powoli opadł na ziemie, aby tam ją pozostawić, po czym w stronę strażnika i mężczyzny swój wzrok skierował. Jego oczy zapłonęły, żądza zemsty i mordu, nie czekając ani chwili dłużej wzbił się do góry, po czym w dół runął, atakując strażnika, całą swa siłę w to wkładając*

*Zabójca biegł na demona. Wykonał zgrabny przewrót w przód, mając nadzieje, że uniknie miecza strażnika...*

*i uniknął bo demon zaatakowany z góry zaczął parskać i bronić sie odsłaniając cały brzuch i machając mieczem w powietrzu*

Gość

*Uderzał z całych sił w jego twarz i klatkę piersiową, chcąc go powalić, z trafieniem nie miał większych problemów, gdyż był dość sporych rozmiarów, swą szybkość jak i zręczność wykorzystywał jak najlepiej tylko umiał, zadając jak najszybciej ciosy, unikając przy tym jego miecza*

*Zabójca zatrzmał się, klęcząc na jednym kolanie. Pchnął obydwoma mieczami w pród. Ostrza trafiły w rzepki strażnika, tak, że czubki mieczy wystawały po drógiej stronie jego nóg*

*demon zwalił sie na ziemię i zawył z bólu. osłaniał głowę przed ciosami Tamlina. Vanja zaś dochodziła powoli do siebie*

Gość

*wyrwał miecze z jego kolan, po czym z całych sił wbił mu Je w oczy, kończac tym sposobem sprawę z strażnkiem, zaraz jednak po tym szybko do Vanji podleciał, lądując tuż obok Niej* Nic Ci nie jest... *spytał czułym głosem, dłonią gładząc Jej policzek* a Ty Panie, cały jesteś... *zwrócił się po chwili do meżczyzny*

*Do mężczyzny, którego bardzo silny uścisk na karku poczuł* Odsuń sie od niej... *Syknął i siłą zaczął go odciągać od Córki*

to sen to tylko sen *Vanja zaciskała powieki chcąc się obudzić, ale krzyk ojca był rzeczywisty* Tata *krzyknęła przypominając sobie co się zdarzyło i rzuciła mu się na szyję, tak że nie mógł się zając Tamlinem* jak mnie znalazłeś? Oni mnie tu zaciągnęli siłą z domu *płakała rozpaczliwie patrząc to na ojca to na Tamlina* Tamlin? Skąd wiedziałeś, ja ja nie złamałam obietnicy *wyjąkała* och kochani to było okropne, oni mnie bili bo chcieli sie dowiedzieć o mamie i o Tobie też Tatko *mówiła przejęta a łzy leciały ciurkiem z jej oczu*

*Szarpnął reką, demona na ziemie rzucając. Nieodwzajemnił uścisku córki* nie wyjdziesz z domu... *Warknął*